Tevfik Fikret İzler Şiirinin İncelemesi

Tevfik Fikret İzler Şiirinin Tahlili

Tevfik Fikret İzler Şiirinin Açıklaması

Tevfik Fikret ‘İzler’ şiirini, hayat ile yol arasında hep söz konusu edilen benzerlik etrafında şekillendirmiştir. Alt başlık olarak yer alan “Hürriyet yolunda” ifadesi hayatın hayat yolculuğunun bağlandığı, gözettiği ideali gösterir.

Şair şiirin bütününde bir ‘yol’da yürüyen kişi olarak hem yoldan hem de kendisinin yürürkenki durumundan bahsetmektedir. Ön plana çıkan vurgulanan yoldan ziyade kendi halidir.

Anlatılan yol dikenlik, çetin, taşlı bir saha, yokuşlu bir yoldur. Bu haliyle insanı yılgınlığa sevk edecek niteliktedir. Fakat şair inatla ve sabırla yürür. Taşıdığı özelliklerden, yani çakıllı ve dikenli olmasından dolayı yol, şaire yürürken ıstırap verir. Buna rağmen şair, sevinçli müjdelenmiş, vakur bir halde yürümeye devam eder. Bu yol böyle bir mezara çıkacaktır. Yolun sonunda ölüm vardır. Fakat; bu

durum da şairi etkilemez. Bunu ‘mezarın fezasında al bir güneşin gülümsediğini’ söylemesinden anlarız.

Şiirin son bölümünde sadece şair vardır:

“Geçerdim basıp birtakım izlere Eğildim biraz dikkat etim yere:

O izler benim, hep benim izlerimdi.”

Bu mısralar şairin, hayat içinde benimsediği genel bir tavrı ortaya koyar. Kendi izini takip eden bir kişi olarak O hareketlerinin belirleyicisi olarak yalnız kendisini gördüğünü, yalnız kendisini örnek aldığını anlatmak ister. Bunu Batılı anlamda ferdiyetçi, hümanist bir anlayışın dışa vurumu olarak nitelendirmek mümkündür.