Tedirginin Biri Uzun Hikayesinin Özeti

Rauf Mutluay bir eleştirisinde konuyu şöyle özetler (Sosyal Adalet, 26 Mart 1963): “Adsız bir kişi; bîkâr-bekâr, işsiz güçsüz takımından; yalnız, tembel, pasaklı, düzensiz, geveze, kendini toplum kurallarının dışında sanan,
ama toplum kurallarının ne olduğunu bile bilmeyen, iş bilmez, beceriksiz, ukalâ, kaçak, korkak, kadınsız, aşksız bir kendini doyuran. Önce bir sarhoşluk gecesinin dil pası, vücut kırıklığı, mide bozukluğu, gecikmiş sakalı ile ilk sayfalara giriyor. Sonra ağlamanın güzelliği, tıraş olmanın gereksizliği gibi sudan konularda sözümona felsefeler yaptıktan sonra birdenbire gerçeksiz bir sevgi ve cinsiyet dünyasına dalıyor. Son bölümde nedensiz, nasılsız bir oldu bittiyle kendine kıyıyor…”