Kuyruksuz Tilki Masal

Biri vardı, biri yoktu, Hüdâdan başka hiçkimse yoktu. Bir yaşlı nine ve bir keçisi vardı. Bu yaşlı nine keçisini sağıp sütünü götürür satar ve onun­la geçimini sağlardı.

Bir gün, oradan bir tilki geçmekteydi, baktı; nine keçiyi sağıyor, sütü­nü alıp bir tahta kaba koyuyor. Tahta kabın da bir kenan kırık imiş. Son­ra, tilki geliyor ve görüyor ki; gerçekten de, nine sütünü sağmış, oraya koymuş. Tilki derhal sütü içer ve gider.

Sonra, nine gelir, görür ki; gerçekten de, sütü yok olmuş. Ertesi gece de yok olmuş. Öbür gece yine gelir, bakar ki; gerçekten de, sütü tilki iç­miş. Fakat nine kurnaz imiş; kara zifti getirir, tahta kabm dört kenarına sı­var. Tilki gelip sütü içer, gideceği zaman kuyruğu yüzülür; sonra tilkilerin içine gider. Diğer tilkiler derler:

“Hey, gollo tilki geldi, gollo gollo geldi.” Tilki rezil olur, “ben ne yap­sam da, kuyruğumu nineden geri alsam”, der, “gideyim, rica edeyim, bel­ki geri alırım.” Sonra ninenin yanma gider, der:

“Nine, gel, yapma böyle, kuyruğumu bana geri ver.” Bunun üzerine nine: “Pekiyi, buna kimse engel değil. Sen benim sütümü ver, ben de senin kuyruğunu geri vereyim”, der. Tilki, keçinin yanma gider, der:

“Ey keçi, sen bana süt ver; götürüp nineye vereyim, o da kuyruğumu geri versin.” Sonra keçi:

“Bana birşey -yaprak ver, ağaçtan yaprak alıp ver ki, onu yiyip sana süt vereyim; sen de sütü götürüp nineye veresin ve ondan kuyruğunu geri alasın.” Sonra tilki, ağaca gider. Ağaç der:

“Git suya, su getir, bana ver, içeyim, ki sana yaprak vereyim; onu ke­çiye götür, keçi sana süt versin; sütü götür, nineye ver; o da kuyruğunu ge­ri versin.”

Su der:

“Çiftçiye söyle, gelsin, suyu tutsun, götürsün ağaca versin; ağaç sana yaprak versin; sen yaprağı keçiye ver; keçi sana süt versin; sütü götür, ni­neye ver; o da kuyruğunu sana geri versin.” Sonra çiftçi der:

“Git bana yumurta pişir getir, yiyim, bu suyu senin için tutayım. Onu al, ağaca götür, sana yaprak versin. Yaprağı keçiye ver, sana süt versin. Sütü nineye ver, oda sana süt versin!” der. Sonra tilki, tavuğun yanına gi­der, tavuğa der:

“Ey tavuk, bana yumurta ver ki, onu götürüp çiftçiye vereyim, yesin; o da bana su versin; suyu ağaca vereyim, bana yaprak versin; onu keçiye vereyim, o da bana süt versin; sütü götürüp nineye vereyim, o da bana kuyruğumu geri versin.” Tavuk, tilkiden buğday ister. Tilki bakkala gider ondan buğday ister.¹⁶ Sonra bakkal der ki:

“Pekâla, göz üstüne, ben sana buğday vereyim, götür tavuğa ver.” Tilki, buğdayı götürür, tavuğa verir; tavuk ona yumurta verir; yumur­tayı götürüp çiftçiye verir; çiftçi onu yer, doyar; gider ağaca su tutar; ağaç ona yaprak verir.. .ve onu götürür keçiye verir; keçi ona süt verir; sütü gö­türüp nineye verir; nine de ona kuyruğunu geri verir.

Sonra, tilki diğer tilkilerin içine gider. Tilkiler:

“Hey, nasıl oldu da, bu gollo kuyruğunu geri aldı?”

Burada sabrımız sona erdi, masalımız ise bitti.