Grimm Kardeşler Tilki İle Kazlar Masalı

Bir gün tilki, semiz bir kaz sürüsünün yem yemekte olduğu bir sırada çıkageldi. Ağzı kulaklarına vararak, “Çağırmışsınız gibi çıkıp geldim işte,” dedi. “Yan yana öyle şeker oturuyorsunuz ki sizi sırayla yiyebilirim.” Kazlar korkudan gaklayarak yerlerinden kalktılar, canlarını bağışlasın diye ağlayıp sızlayarak tilkiye yalvarmaya başladılar. Ama tilki laf anlamıyor, “Acımak yok, hepinizi yiyeceğim!” diyordu.

Sonunda kazlardan biri yüreğini pekiştirerek konuştu: “Mademki biz zavallı kazlar bu genç yaşımızda hayata veda edeceğiz, son bir büyük gönüllülük yapın: İzin verin, son dualarımızı okuyalım. Sonra biz yan yana dizilir dururuz, sen de istediğin gibi önce en semizimizi seçer yersin.”

Tilki, “Eh, yerinde ve dindarca bir istek bu,” dedi. “Edin bakalım son dualarınızı. Ben beklerim.” Bunun üzerine ilk kaz uzun bir duaya başladı. Dua bitmek bilmediği için ikinci kaz da ona katılarak, “Gak! Gak! Gak!” demeye başladı. Çok geçmeden üçüncü, dördüncü kazlar araya girdiler ve hep bir ağızdan gaklayarak dua etmeyi sürdürdüler.

Duaları bitince bu masalın sonu gelecek ama şu arada sanırım kazlar hâlâ dua ediyorlar.