Cenab Şahabettin Kaval Sesi Şiirinin İncelemesi 

Cenab Şahabettin Kaval Sesi Şiirinin Tahlili 

Cenab Şahabettin Kaval Sesi Şiirinin Açıklaması

Kaval Sesi, dört bölümden oluşan pastoral bir şiirdir. Şair, dağlarda duyduğu kaval sesinin kendisi ve tabiat üzerindeki tesirini anlatır:

Dağlarda, seher vakti ufuklar Bir pembe nikâba bürünürken

Bir ses duyarım ben

Bir ses ki : Sürûr-hîz ü musahhar:

Dağlarda, seher vakti ufuklar pembe bir örtüye bürünürken ben, sevinç uyandıran, büyülü bir ses duyarım.

Her kuytu kenarında cibâlin Mahmûr u müzehher Ebkâr-ı nihânîsini yek-ser Tehzîz eder a’mâk-ı leyâlin..

Dağın her kuytu kenarında, bir baştan bir başa, gecenin derinliklerinin mahmur ve süslü olan gizli bakirelerini titretir.

Öttükçe kaval, rûh-ı tabiat Bir şevk-i tahassürle gülümser..

Her şey, bütün eşya onu dinler Meşhûn-ı meserret…

Kaval öttükçe, tabiatın ruhu bir hasret şevkiyle gülümser; her şey, bütün eşya, sevinçle dolu olarak onu dinler.

Ey nağme-i sûzende-i ekdâr,

Ey şi’r-i emel-perver-i bârik,

Ey hüsn-i safâ-bahş-ı melâik Rûhum sana bir ma’kes-i nevvâr

Ey kederlerin yakıcı nağmesi, ey parlak emelleri besleyen şiir, ey meleklerin safa bahşeden güzellik, ruhum senin için nurlu bir akis yeridir.