Açgözlü Balon Masalı

Biri vardı, biri yoktu, Hüdâdan büyük kimse yoktu. Bir balon ile, ga­gası kızıl bir karga birbiriyle yoldaş oldular. Az gittiler, çok gittiler, yük­sek bir dağa ulaşınca:

“Gel, birlikte sidik yarıştıralım, kim daha uzağa işerse diğerini yesin!”, dediler. Balon daha uzağa işedi. Kargaya:

“Gel, ben seni yiyeyim”, dedi. Karga:

“Eğer ben seni gagalarsam, patlarsın”, dedi. Balon:

“Hotdim, potdim, şu kargayı yuttum”, dedi. Kargayı yuttu, az gitti, çok gitti, bir çeşmenin başına vardı. Çeşme başında baktı ki, kadınlar çamaşır yıkıyor. Kadının biri balonu görünce:

“Dur, seni bir patlatayım”, dedi. Balon:

“Yok, sen beni patlatma, hotdim, potdim, şu kadını giysileriyle yut­tum”, dedi. Onu da yuttu. Yolda giderken bir katar deve gördü. Kervanba­şı, dedi:

“Dur, geleyim, seni bir patlatayım.” Balon dedi:

“Yok, sen beni patlatma! Ben seni yutacağım.” Kervanbaşı dedi:

“O sana kalmış!” Balon dedi:

“Hotdim, potdim, bunu da yuttum.” Az gitti, çok gitti, karanlık oldu. Bir kapı gördü, kapıyı vurdu; yaşlı bir kadın geldi, kapıyı açtı, dedi:

“Sen kimsin?” Balon:

“Ben buraya yatmaya geldim”, dedi. Kadın: “Sen misafirsin, ne yersin, sana ne hazırlayayım?”, diye sordu. Balon:

“Hiç birşey”,, dedi, “ben gagası kızıl bir karga yedim, davar yedim, bir katar deve yedim, giysileriyle bir kadın yedim. Şimdi artık yemek yeme­yeceğim.” Başını koydu yattı. Balon bunları anlatınca, yaşlı kadın gitti, bir büyük taş getirdi, balonun kamının üstüne koydu: Balon patladı, içinden katar deve, davarıyla çoban, devesiyle kervanbaşı, giysileriyle kadın ve gagası kızıl karga çıktılar. Bunun üzerine yaşlı kadın zengin oldu; davan, ineği ve diğerlerini, hepsini kendi için sakladı.