Sanat Tarihi Koza Yayınları Ders Kitabı Sayfa 162 Cevabı
“Sanat Tarihi Koza Yayınları Ders Kitabı Sayfa 162 Cevabı” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
Sanat Tarihi Koza Yayınları Ders Kitabı Sayfa 162 Cevabı
Beyşehir Eşrefoğlu Camisi (1298): Eşrefoğlu Süleyman Bey tarafından yaptırılmış bazilikal planlı bir yapıdır. Camide güney duvara uzanan yedi sahın, kırk sekiz adet ince uzun ahşap direk üzerindeki düz çatı ile örtülüdür. Orta sahın diğerlerinden daha geniş ve yüksektir (Plan 6.8). Mihrap önündeki içi çini mozaiklerle süslü küçük kubbe, dıştan piramit bir külahla örtülmüştür (Fotoğraf 6.14). Caminin tavan kirişlerinde ve konsol aralarında kalem işleri vardır. Ceviz ağacından yapılmış minberi, caminin üslubuna uygun işlenmiştir. Caminin mihrabı, ahşap işçiliği ve çini mozaiklerle alçı süslemenin uyumlu bir biçimde kullanıldığı güzel bir örnektir.
Birgi Ulu Camisi (1312): Aydınoğlu Mehmet Bey’in yaptırdığı cami, kesme taştan yapılmış olup beş sahınlıdır. Orta sahın, tromplu mihrap önü kubbesiyle iyice belirtilmiştir. Yapı içten ahşap düz çatı ile, dıştan ise meyilli bir çatı ile örtülmüştür. Dış cephesi ve porta- li oldukça sadedir. Minaresi, firuze sırlı tuğlaların baklava ve zikzak biçiminde sıralanması ile süslenmiştir. Caminin firuze ve koyu mor renkli, geometrik yıldız ve geçmelerden örneklerin egemen olduğu mozaik çinili mihrabı ile minberi Anadolu Selçuklu üslubu taşır (Fotoğraf 6.15).
Osmanlı Sanatı
Altı yüz yıldan fazla süren Osmanlı sanatı, üslup özelliklerine göre Erken Dönem Osmanlı sanatı, Klasik Dönem Osmanlı sanatı ve Geç Dönem Osmanlı sanatı olmak üzere üç dönemde incelenebilir.
Erken Dönem, Osmanlı Devleti’nin kuruluşundan, İstanbul’un fethine kadar olan süreyi kapsar (1299- 1453). Anadolu Selçuklu sanatı ile Klasik Osmanlı sanatı arasında bir geçiş dönemi olan bu ilk dönemde başta İznik olmak üzere Bursa ve Edirne gibi merkezlerde birçok cami inşa edilmiştir. Beylikler Dönemi’nde başlayan toplu ve geniş mekân oluşturma arayışları, bu dönemdeki yapılarla da sürmüştür. Osmanlılar, kubbenin çeşitli formlarını (merkezî, yarım, çeyrek) sütun veya ayaklar üzerine oturtarak daha geniş mekânlar elde etmişlerdir. Bu dönemde yapılan Osmanlı camileri, planlarına göre dört grupta toplanır: Tek kubbeli camiler, ters T planlı camiler, çok kubbeli camiler, merkezî kubbeli camiler. Tek kubbeli camiler, kare bir ibadet mekânı ile son cemaat yerinden oluşur. İbadet mekânının üzeri genellikle tek bir kubbe ile örtülü olan bu camilerde, son cemaat yeri tonoz veya küçük kubbelerle örtülüdür.
- Cevap: Bu sayfada herhangi bir soru bulunmamaktadır.
“Sanat Tarihi Koza Yayınları Ders Kitabı Sayfa 162 Cevapları” ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
