Yalancının Evi Yanmış Kimse İnanmamış Atasözünün Açıklaması

Yalancının Evi Yanmış Kimse İnanmamış Atasözünün Anlamı

Yalancının Evi Yanmış Kimse İnanmamış Atasözünün Hikayesi Kısa

Yalancının Evi Yanmış Kimse İnanmamış Atasözünün Öyküsü

YALANCININ EVİ YANMIŞ KİMSE İNANMAMIŞ ATASÖZÜNÜN ANLAMI

• Yalancı insan, sonunda bir gün doğru söylese bile; artık ona kimse inanmaz.

YALANCININ EVİ YANMIŞ KİMSE İNANMAMIŞ ATASÖZÜNÜN ÖYKÜSÜ

Başkalarıyla dalga geçmeyi marifet sayan zevzek adamın biri, bir gece yarısı, fırlar dışa­rı, avaz avaz bağırır:

“Yangın vaar! Yangın var!”

Uykusundan fırlayan mahalleli, kendini dı­şarı atar hemen. Uykulu gözlerle herkes birbi­rine sorar:

“Yangın nerede? Yangın nerede?” Bakarlar ki yangın mangın yok! Zevzek adam dalga geçiyor onlarla. Söylene söylene dönçrler yataklarına.

Aradan biraz zaman geçer. Gecenin ka­ranlığında, avaz avaz bir ses, yine ayağa kal­dırır ortalığı:

“Yaaangın var! Yangın vaaar!”

İnsanlar yataklarından fırlar yine, koşarlar sokağa… Kısa zamanda anlaşılır yine yangı­nın olmadığı. Zevzek adam dalga geçmiştir yine herkesle. Öfke içinde dönerler evlerine.

Bir süre daha geçer aradan… Yine bir gece yarısı, yalvaran, yardım isteyen bir ses uyandırır mahalleliyi:

“Yangın vaaarr! Yetişin komşular, ev yanı- yooooor!”

Herkes kulak kabartır sese ama kimse kalkmaz yatağından.

“Yine bizim zevzeğin işidir,” diye düşünüp yorganı çekerler üst­lerine.

Sabah kalktıklarında bir de ne görsünler? Herkesle dalga ge­çen adamın evi yanıp kül olmamış mı?

Evin yanmasına üzülürler ama bir yandan da:

“Olacağı buydu,” derler, “yalancının evi yanmış, kimse inanma­mış.