9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Kavram Öğretimi Kitabı Cevapları Sayfa 96
“9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Kavram Öğretimi Kitabı Cevapları Sayfa 96” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Kavram Öğretimi Kitabı Cevapları Sayfa 96
KAHRAMANIN İÇ DÜNYASI
Yönerge: Aşağıdaki metni okuyunuz. Metinden hareketle soruları cevaplayınız.
ÇÖZÜLME
I.
Şimdi sâkinim, öyle olmam gerek, biraz daha durulmalıyım, çünkü ben bir şey yapmadım, buna iyice inanmalıyım, iyice inanmalıyım, bıçak en son benim elimde değildi, arabacı vurulduğunda da kimse beni orada görmedi, daha sâkin, daha sâkin, daha sâkin.. ilkin kendimi inandırmalıyım.
Güneş pencerenin kirli, tozlu camlarından, sabahın ilk ışıklarını yayıyordu boş odaya. Yarım, belki bir saattir uyanık oldukları halde, kimse bir ötekine bir tek laf etmemişti. Uğursuz bir şey bekleniyor gibiydi. Sükûn, sanki, içlerinde bir dinamit örüyordu. Meczup kız Keriman, şimdi, duvarın oyuğundan çıkardığı üstü bezlerle sarılı bir çöpü tahtaların üzerinde gezindiriyor, ağzı bilinçsizce açık, “ağğğ, uğğğ” diye sesler boşaltıyordu Kerim’in sessizlik halkasına ve gaz ocağının harlı tısıltısına. Daha sâkin, daha sâkin… anam bana inanmıyor, ilkin kendimi inandırmalıyım. Acaba polis eve uğradı mı? Soramazsın ki. Vay domuz başım. Anası içeri girdi yeniden. Vay belâlı başım. Düşüncesi kesildi. O anda da, hiç beklemediği soruyu sordu anasına:
— Kahve var mı evde?
(…)
Ayakyolundan döndüğünde, anası, kahvesini yatağının baş ucuna koymuştu. Bu sefer, yorganını sırtlamadan, doncak, bağdaş kurdu yatağına. Fincanı avucuyla kavrayarak ağır, dalgın höpürdetti kahvesini. Ne diyordum? Ha.. polis. Bıçağın bana ait olduğunu kimse bilmiyor.. Yani şimdilik.. Anam şüpheleniyor, gözünden bir şey kaçmıyor, ama beni ele vermez. Zaten ben ne yaptım? Ben mi yaptım?
Bacısı, biçimsiz açılmış ağzıyla gülümsüyordu. Elindeki çöpü, tahtaya sertçe vurmaya başladı. Kerim, isteksiz, bakışlarını o yana çevirdi. Bacısının, çirkin denebilecek gülümsemesini görünce, dalgın düşüncelerinden kurtulur gibi oldu. Kendini, yerini belirledi adeta. Birden, açık, parlak bir gözle baktı bacısına:
— Eyi misin? diye seslendi.
Gıdıklanmış gibi güldü Keriman. Omuzlarını oynattı. Kardeşinden bir iltifat aldığını anlamıştı. Keyfinden, bebek ağlaması gibi sesler çıkardı ağız boşluğundan.
— Baba nasıl? diye sordu Kerim.
Keriman kıkırdadı. Elindeki çöpü kardeşinin üstüne fırlattı. Bu sıra, anası gazocağını pompalarken başını omzundan çevirdi, Kerim’e baktı. Yüzünde, hiç de sevecen bir anlatım yoktu, görünürde.
— Baban mı? diye sordu hınçla. Yeni mi aklına düştü?
Kerim, aldığı çöpü, emekleyerek kendisine doğru gelen bacısının önüne attı.
— Yok, diye karşılık verdi anasına, hep aklımda ama, sana bir şey sorulmuyor ki. Surat ediyorsun.
— Ederim elbet. Seni doğuracağıma taş doğuraydım.
— Nedir bu hal ana, sabahın köründe?
— Sen daha iyi biliyorsun. Duymadım belleme. Babana gelince, ayağını çoktan çukura sokmuş o.
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Meb Yayınları Kavram Öğretimi Kitabı Cevapları Sayfa 96 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
