9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Kavram Öğretimi Kitabı Cevapları Sayfa 72

“9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Kavram Öğretimi Kitabı Cevapları Sayfa 72” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Kavram Öğretimi Kitabı Cevapları Sayfa 72

KARAKTER Mİ, TİP Mİ?

Yönerge: Aşağıdaki metni okuyunuz. Metinden hareketle soruları cevaplayınız.

ROZALYA ANA

(…)
— Hey Rozalya Ana! Senin kızdan haber var mı?
— Geçende bir mektup aldım. İyiymiş…
— Bu kışı bakalım nasıl geçireceğiz?
— Ah bir dükkâncık açaydık şuralarda. Bir lokanta. (…)
— Dur bakalım Feride. Hele evler bitsin de. Daha bir yıl oldu Kırım’a geleli. Hem dükkân açmaya izin verecekler mi bakalım?
Rozalya Ana evini düşünürdü. Yarı yarıya örülmüş duvarlarıyla penceresiz kapısız evciğini. Mavi kırmızı daçalar gibi olamazdı o ev elbet. Onlar mağrur çatıları, kâğıt süslemeler benzeri nakışlı pencereleriyle ağaçların arasında, ta çarlık devrine uzanan sessizlikleriyle belirirlerdi. Onun evi toprak üstünde baharın baş veren sarı çiğdemler gibi olacaktı.
— Kıza bir yün başlık ördüm bir gecede. Gideceği güne yetiştirdim. Ben oralarda da bizdeki gibi kıtlık var sanırdım, “İncinar kızım, bir şeyler sarıp vereyim yanına, dedim. Aman aç kalırsın oralarda.” O güldü ve dedi ki; “Ana oralarda her şey boldur. Sen beni merak etme.” Doğru mu dersiniz? Ne ararsan yığılıymış pazarlarda. Eh doğrudur belli ki. İncinar’ım yalan söylemez.
— Öyleymiş be Rozalya öyleymiş, dedi Feride. Ve sesini hantal, etekleri çamurlu bir tramvay ezip geçti.
Rozalya kumralına aklar karışmış saçlarından kayan güllü yün şalını düzelterek,
— Yaza gelecek İncinar, dedi. Belki ben pencereleri takarım o zamana kadar. Bahçenin bir yanına çilek saçarım. Çünkü içime derttir. Bir gün “Ana..” demişti. “Canım çilek ister..”, Anayım, bu söz üstüne durulur mu?
(…)
Benim kızım ak kuğu kızım eski vakitler olacaktı da eski vakitler, alacaktım o çileği. Ama Özbekistan’da bol bol bulurduk pazar yerlerinde. Çanak çanak yerdik. Şimdi böyle oldu. Dar günlerdir, Orası da bizim sürgün yerimizdir. Burası ise vatanımız. Vatanımızda aç kalsak da razıyım,
— Demek okumaya gitti İncinar İstanbul’a. Şanslıymış kızın Rozalya Ana, dedi Sakine.
— Kazandı işte imtihanları. Benim kız, yamandır. Şimdi orda iki yıl durup ondan sonra nasıl derler, bir kademe daha yükseğe çıkacak.
— Desene senin kız profesör olmağa niyetli.
— Öyle Öyle. dedi Rozalya. Ama biz bu hasretliği bitiremeyeceğiz. Nereye varsak oraya gelecek bizimle Sakine.
— Aman Rozalya zaman nedir ki, üfleyip geçiverir. Bak yaza gelecek diyorsun.
— Gelecek inşallah. Hüda nasib ederse.

Sevinç Çokum, Rozalya Ana (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

• Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.

9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Meb Yayınları Kavram Öğretimi Kitabı Cevapları Sayfa 72 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.