9. Sınıf Biyoloji Ders Kitabı Cevapları Meb Yayınları Sayfa 57

“9. Sınıf Biyoloji Ders Kitabı Cevapları Sayfa 57 Meb Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

9. Sınıf Biyoloji Ders Kitabı Cevapları Meb Yayınları Sayfa 57

Mantarlar âleminde yer alan canlılar, ökaryotik hücre yapısına sahiptir. Genel olarak çok hücrelidir ancak tek hücreli olanları da vardır. Mantarlar kendi besinlerini üretemez. Çoğunlukla dış ortama salgıladıkları enzimleriyle organik artıkları daha küçük birimlere ayrıştırır (çürükçül) ve açığa çıkan sindirilmiş besinleri alarak besinlerini temin eder. Bu sayede doğal ortamdaki organik artıkların döngüsünde önemli rol üstlenir.

Çok hücreli mantarlar genel olarak hif adı verilen genellikle toprak altında bulunan ince ve ipliksi bir yapıya sahiptir. Hiflerin bir araya gelmesiyle oluşan ağsı görünümdeki yapıya miselyum adı verilir (Görsel 1.36). Çok hücreli mantarların toprak üstünde kalan şapka benzeri yapıları mantarların üremesinde görevlidir. Tek hücreli mantarlardan maya mantarları probiyotik olarak ve hamurun mayalanmasında sıkça kullanılmaktadır (Görsel 1.37). Doğada yetişen veya kültürü yapılan bazı mantar türleri besin olarak tüketildikleri için ekonomik olarak önemlidir. Küf mantarları gıdaların yapılarının bozulmasına, bazı mantar türleri ise insan vücudunda önemli cilt enfeksiyonlarına sebep olabilmektedir.

Bazı mantar grupları, algler veya siyanobakterilerle ortak ilişkiler kurarak birlikte yaşayabilir. Bu canlılar arasında kurulan birliktelik likenlerin oluşmasını sağlar. Bu birliktelikte sadece mantarlar eşeyli üreyebildiği için likenlerin sınıflandırılmaları mantarlarla birlikte yapılır.

Mantarlar sporlarla çoğalır. Oluşturulan sporların çevreye dağılmasıyla yeni mantarlar oluşur. Maya mantarı gibi tek hücreli mantarlar ise tomurcuklanma ile çoğalır. Eşeyli üreme ise üreme hücrelerinin, üreme yapılarının veya hiflerin birleşmesine bağlı olarak gerçekleşir.

Hayvanlar âlemi içinde gruplandırılan canlılar, ökaryot hücre yapısına sahiptir. Genelde serbest yer değiştirebilme yetenekleri ve besinlerini katı parçalar hâlinde alarak sindirmeleri yönüyle diğer canlılardan ayrışır. Hayvanlar, ihtiyaç duydukları besini diğer canlıları yiyerek ve kendi bünyelerinde sindirerek karşılar. Genetik çeşitliliği artırmak ve adaptasyonu sağlamak için eşeyli olarak çoğalır. Bazı hayvan türlerinde eşeysiz üreme biçimleri de gözlenebilir.

Hayvanlar yaşamlarının belirli bir döneminde notokord adı verilen esnek ve ilkel bir iskelete sahiptir. Bu yapının bulunup bulunmamasına göre omurgasız ve omurgalı olmak üzere iki ana gruba ayrılır. Böcekler, yumuşakçalar, kabuklular, eklem bacaklılar, deniz süngerleri gibi organizmaları içine alan omurgasızlarda notokord yoktur. Omurgalılarda embriyo geliştikçe notokordun yerini omurga sütunu alır. Memeliler, kuşlar, balıklar, sürüngenler, amfibiler (iki yaşamlılar) gibi canlılar omurgalı olarak sınıflandırılır.

• Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.

9. Sınıf Meb Yayınları Biyoloji Ders Kitabı Sayfa 57 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.