12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Melis Yayınları Sayfa 58

şükür. Sendika bilmem. Bir dükkânım var benim çarşıda. Köşebaşında. Yadigâr ustamdan. Ustam mı? Ustam ünlü şanlı Aliş ustaydı. Allah rahmet eylesin, yattığı yer nur olsun: bağırırdı bayırın altından karısına: “A be kakulânım, açasın kapıyı, gelmiştir Aliş ustan!” Aldı beni yanına. Vurdu testereyi, vurdu zımparayı, tornaladı, cilaladı adam etti. (…) “Al,” dedi, “nazlı kızımı da nikâhladım sana.” Göçtüler gittiler. Kaldı köşebaşındaki kapısı aşı boya dükkân bana. Sanayi çarşısı batsın benim dükkân batmaz. Neden batmaz, çünkü helal maldır. Duvalıdır.
(…)
Din demek insanları sevmek demek, hileci olmamak, sevmenin tüm kurallarını yerine getirmek demek. Geri yanı vız gelir bana. Ben anlamam öyle duvar yazısı haykırmaktan, sokaklara dökülüp. Anlatmaya çalışsın Ramiz ustanın oğlu istediğince. Dişleri çürük. Ateşi var her zaman. Hasta bu oğlan. (…)
Ramiz usta var altmış beş yaşında. Onun aklı erede… Bir gün görmemiş şu dünyada. “Hiç fazladan ekmek alamadım oğlum eve. Hep ucu ucuna. İşte benim yaşamımın özeti” dediydi bir akşam bana.
(…)
Yok abi. Kafayı bozmaya gerek yok. Patron da benim, işçi de. Kendim kazanır, kendim yerim namusumla. “Devlet bir yüce kuştur” dediydi ustam bana.
(…)
Ustam Aliş ustaydı. Kızını, işini, dükkânını bana bıraktı yadigâr. Ne yüce kuş ol yükseklerde kanat ger, ne karınca olup, toprağın dibinde dirlik ara. Şu ellerin var ya şu ellerin, bir onlara, bir de yüreğindeki Allah’a güven dedi bana.
Allaha şükür be abi! Durumum iyidir. Sağlığım yerinde. Bu böyle oldukça, çalışır çıkarırım kızlarımın, karımın ve Mırnak’ın nafakasını taştan.
Hükümet mi, al sana vergi. Evsahibi mi? Ayın birinde trink! İstanbul havasıyla manzarası da bedavadan hem de cabası.
Eh, ben şen adamımdır abi. N’apacaksın. Başka türlü çekilmez bu dünya. Üzülmez olur muyum abi. Bendeki de vicdan. (…) Karıştı dünyanın işleri. Çok karıştı abi…
(…)
Ramiz ustanın oğlu dedim de, çok konuşurum doğru. Ben neşeli adamım abi. Doğru da, yaşlandım be abi. Yaş otuz iki. Unutuyorum soracağımı bile. Bir laf etmiş arkamdan Ramiz ustanın oğlan. Demiş ki… Neydi yau?
(…)
Grev açı oğlan. Grev açı. Çoluk çocuğu da. Perişan. Üç ekmek yolladım evine geçen gün, yarım kilo da kıyma. Adımı vermesem almazlar. Yerin dibine geçtim. Gönlüm gani. Elimden gelse dağı taşı şeker yapar dağıtırım çocuklara.
Ha buldum abi tamam “ilkel” demiş benim için. Ne demek bu? (…) İyi çocuktur. Temiz çocuktur. Saygıda kusur etmez ama…
Nezihe MERİÇ, Toplu Öyküleri II (Kısaltılmıştır.)

Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.

12. Sınıf Melis Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 58 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.