Evvel Cevap
12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Melis Yayınları Sayfa 173
12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Melis Yayınları
12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Melis Yayınları Sayfa 173

“12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Sayfa 173 Melis Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.

12. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Melis Yayınları Sayfa 173

• Oyun kavramı önemli yer tutar. Yazma eylemi yaşamı, okuma eylemi oyunu temsil eder.
• Tarihe, dine, ideolojiye dönüş görülür.
• Tarih, bir değer olarak değil, nostaljik ve egzotik bir özlem tablosunu tamamlayan unsur olarak verilir.
• Gizem ve farklılık oluşturmak için dil oyunlarına sıkça başvurulur.
• Anlatılanlar, bütünlüklü bir zihnin ürünü olmadığından parçalı, kopuk ve bağlantısızdır. Bu, modern insanın zihinsel karmaşasını yansıtır.
• Klasik roman kurgusu altüst edilmiştir.
• Türler arası, metinler arası ilişkiler çok önemlidir.
• Mizah ve ironiden faydalanılır.
Modernist sanatın özgünlük, seçicilik gibi temel tavırlarını reddeden postmodernizm; öneriler, tezler, çözümler sunma ve yargılama gibi toplumsal rollerden uzaklaşmış, salt sunmayı amaçlayan betimleyici bir tutuma yönelmiştir.
Postmodernist romanlar kendi içinde, bir romanı anlatan roman, kendi içinde bir oyunu anlatan oyun ya da başka bir metinden yola çıkarak bir metin oluşturma ve gerçekle kurmacayı bir arada verme, olarak değerlendirilebilir.
Postmodern romanda dilin gerçekliği temsil eden değil kuran yapı olduğu görüşünden yola çıkılır. Hiçbir metin tamamlanmış bir bütün değildir. Her okumada yeniden değerlendirilir. O metin aracılığıyla yeni yeni söylemler oluşur. Olay örgüsü üzerine kurulu bir anlatı olmadığından olay örgüsünden çok olay ya da olaylar ön plana çıkar. Postmodern roman, geleneğin parodisi ve metinler arası bir göndermeler birleşimidir.
Postmodernist roman anlayışında görülen bazı kavramlar
1. Üst kurmaca 2. Tarihe yönelme 3. Fantastik ögeler 4. Metinler arasılık
Üst kurmaca: Romanın nasıl oluştuğunun bir hikâyesidir. Bu hikâye ile yazar, roman anlatıcısına da bir anlatıcıdan bahsettirir. Yani romanda asıl entrik kurgunun dışında bir hikâyecik daha olur. Bu hikâyecik okura elimizdeki romanda anlatılanların nasıl öğrenildiğine dair ipucu verir.
Üst kurmaca, klasik anlamdaki (postmodernite öncesi) tüm kurmaca türlerine göndermede bulunan bir kurmaca türüdür.
Üst kurmaca tekniğinde amaç, gerçek ile kurmaca arasındaki ilişkiyi sorgulamaktır. Bunun için bilinçli ve sistemli bir şekilde anlatılanın bir kurmaca olduğuna dikkat çekilir.
Postmodern romanlarda hayali olan, gerçeklikle sentezlenerek değerlendirilir. Böylece bu kullanım özgünleşir. Postmodern romanda gerçek nerede biter, hayal nerede başlar belirsizleşir ve hayalle gerçek iç içe geçer.
Tarihe yönelme: Postmodern romanlarda tarihe yönelmedeki amaç, tarihte ihmal edilen günlük hayatı ve sıradan insanları anlatabilmektir. Postmodern romanlarda çağlar öncesinin insanları günlük yaşantıya dahil edilmekte, tarihî romanın idealist dünyası sıradanlaştırılmaktadır. Böylece günümüz insanına yapılan en önemli gönderme, aslında günümüzde pek fazla şeyin değişmediği gerçeğidir.
Fantastik ögeler: Anlatımda hayal ürünü olan, olağanüstülüklerden yararlanmadır.
Metinler arasılık: Bu yöntem modern edebiyat biliminde “anıştırma” terimiyle karşılanmaktadır. En genel hâliyle anıştırma; yazarın bir resme, bir müzik parçasına, bilime, siyasete, dine… yönelik yapılan bir “iktibas” yani alıntıdır. Bu tutum nesnel gerçekliğin doğrudan ya da dolaylı olarak kurmaca metne eklenmesini sağlamaktadır.
Metinler arasılığın postmodernist romanlardaki uygulama kategorileri, “pastiş”, “parodi” ve “iro- ni”dir.

  • Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır. 

12. Sınıf Melis Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 173 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.

Ders ve Çalışma Kitabı Cevapları
Benzer İçerikler

Yeni Yorum