

11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Gizem Yayınları Sayfa 237

“11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Sayfa 237 Gizem Yayınları” ulaşabilmek ve dersinizi kolayca yapabilmek için aşağıdaki yayınımızı mutlaka inceleyiniz.
11. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Cevapları Gizem Yayınları Sayfa 237
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Hani çocuklar diyeceksin? Oh, oh, oh! Doğdular, hemen büyüdüler, uçup uçup gittiler.
BABA: Yalan bunlar. Doğrusu şu: Bursa’ya gittiniz; orada evlendin, bir başkasıyla. İki çocuğun oldu…
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Yalan bunlar.
BABA: Öyleyse, niçin beni bıraktın?
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Zorladılar.
BABA: Ne demek?
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Babamın görevi gereği, dedim ya.
BABA: Bu kadar sudan bir sebeple mi?
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Bilmem ki… Burasını iyice anımsamıyorum, ama… Belki… Herhalde… Ah! Zaten hep böyle küçük yolculuklar değil mi hayatı değiştiren; bizi parçalara bölen… Sonra, hangi parçan hangi yerde, bulabilirsen bul… Ben şimdi nerelerdeyim, kim bilir?
BABA: Kim bilir?
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Oraya buraya saçılmış parçalarımı toplamaya çalışıyorum, sanki. Portrenin üstünü mü örttün bugün?
BABA: Evet.
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Benden bir parça var o portrede, biliyor muydun bunu?
BABA: Evet.
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: O parçamı da bir gün ondan alacağım. Daha sonra…
BABA: Dokunma ona.
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Bana benziyor mu?
BABA: Hayır, hayır… Kimseler sana benzeyemez, ünlü portreler bile olsalar… Ne var ki yalnızlığıma girdiğin kapı gibi bir şey o resim. Bugün o kapıyı kapamak istedim. Çünkü kendime kızıyorum. Bir hayaletten mutluluk dilenmek yeter olsun, artık.
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: (Bir sessizlik olur. Bir süre geçer.): Bırak artık beni, gitmek istiyorum.
BABA: Beni sevdiğini söyle de git.
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: O gün o bahçede söylemiştim ya, bir daha, bir daha yineletmeye ne gerek var; değişen bir şey yok ki…
BABA: O gün o bahçede bunu söyleyen bendim sen değil.
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Düşlerle gerçekleri birbirine karıştırıyorsun. Sen o gün bir taş gibiydin, bütün varlığımla, “Seni seviyorum,” diye haykırdığım halde beni duymuyordun; uçurtma uçuran çocuklar gibi başın hep havada idi. Hatta, çok kızdım da, birden katıla katıla ağladımdı. Sen buna kahkaha mı diyorsun yoksa?
BABA: (Başını ellerinin içine alır.) Çıldıracağım.
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Ama o günden bugüne, değişen hiçbir şey yok. Seni seviyorum.
BABA: Ah, bir geri gidebilsem.
NAR ÇİÇEĞİ GİYSİLİ KADIN: Sonuç değişmez: Seni seviyorum.
BABA: (Bir yankı gibi tekrarlar.): Seni seviyorum.
- Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.
11. Sınıf Gizem Yayınları Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı Sayfa 237 ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.
Yeni Yorum