11. Sınıf Fen Lisesi Biyoloji Ders Kitabı Cevapları Sayfa 194

Hücre ve dokular, yaşamın ve vücut sistemlerinin sürekliliği için organik ve inorganik bileşenleri kullanır. Bu bileşenlerin besinler yoluyla yerine konması gerekir. Homeostatik dengenin sağlanması ve kararlı iç ortamın sürdürülebilmesi buna bağlıdır. İnsanlar normal şartlarda, solunum, terleme, bağırsak hareketleri ve deriden difüzyon ile yaklaşık bir litre su kaybeder. Deri yoluyla hissedilmeyen su kaybı, terlemeden bağımsız olarak gerçekleşir ve doğuştan ter bezleri olmayan kişilerde bile görülür. Deriden difüzyon yoluyla günlük ortalama sıvı kaybı 300-400 ml’dir. Solunum yoluyla hissedilmeyen su kaybı günlük 300 ile 400 ml arasında değişir. Soğuk havalarda atmosferin su buharı basıncı neredeyse sıfıra düştüğü için, hava sıcaklığı azaldıkça akciğerden su kaybı daha da artar. Böbrekler ise kan plazmasını filtre ederek vücudun ihtiyacına göre filtreleme işini istenen hızda gerçekleştirir ve kanı temizler.1 Sağlıklı yetişkin bir insanın yağsız vücut kitlesinin %65-70’ini su oluşturur. Vücut suyu, hücre içi ve hücre dışında bulunur. Vücut suyunun %35’i hücre dışında bulunur. Bu su kan plazmasında ve hücreler arasında olmak üzere ikiye ayrılır. Ortalama 70 kg ağırlığında bir kişide plazma hacmi, vücut ağırlığı başına 39 ml/ kg’dir ve toplam plazma hacmi 3 litre kadardır.

Günlük su ihtiyacını birçok etken belirler. Erişkinler, besinlerin kilokalorisi başına yaklaşık 1 ml suya ihtiyaç duyar, bebeklerin ihtiyacı ise 1,5 ml kadardır. Sıvı kaybı; aşırı terleme, kusma, ishal veya ağır yanıklar sonucunda oluşabilir. Sıvı fazlalığı ise, böbrek veya kalp yetmezliği gibi, su ve sodyumun normal atılımını etkileyen hastalıklarda gerçekleşir. Dünyada bir milyar civarında hipertansiyon hastası vardır. 240 milyondan fazla insanda diyabet görülmektedir. Diyabetik insanların %40 kadarında kronik böbrek hastalığı (KBK) gelişir ve bu hastalarda kar- diyovasküler hastalık riski de artar. Türkiye’de her altı kişiden birinde kronik böbrek hastalığının (KBH) olduğu belirtilmektedir. Türkiye Kronik Böbrek Hastalığı Yoğunluğunun Araştırması (CREDIT) çalışmasında KBH’nın kadınlarda (%18,4), erkeklere (%12,8) oranla daha fazla görüldüğü, yaşla birlikte riskin belirgin bir şekilde arttığı, kırsal kesimler, Marmara ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yaşayanlarda KBH riskinin daha fazla olduğu bildirilmiştir. Beklenildiği üzere, yaşlanma ile KBH sıklığının giderek arttığı, 40 yaş altında %10’dan düşük olan yoğunluğun, 80 yaş üzerinde %50’nin üzerine çıktığı saptanmıştır. CREDIT çalışmasında KBH açısından risk oluşturan bu hastalıkla birlikte seyreden hastalıkların durumlarının sıklıkları da incelenmiştir. Hipertansiyon %32.7, Diyabetes mellitus %12.7, obezite %20.1, karın bölgesinde yağlanma %32.1, metabolik bozukluklar %3.3, dislipidemi (kandaki yağ bozukluğu hastalığı) %76.3 ve aktif sigara kullanımı %35.2 oranlarında saptanmıştır (Tablo 1.12).

Böbrek yetmezliğinin tedavisinde ağırlıklı olarak üç yöntem öne çıkmaktadır. Bunlar hemodiyaliz, periton (karın) diyalizi, transplantasyondur (nakil) (Tablo 1.10).
Ülkemizde böbrek nakillerinin büyük bölümü canlı vericiden yapılmaktadır. Kadavradan böbrek nakli oranında son yıllarda azalma dikkati çekmektedir. Buna neden olan önemli faktörlerden birisi ülkemizde beyin ölümü bildirim sayısının ve bağış oranının yetersiz oluşudur. Örneğin, 2011 yılında ülkemizde toplam 1.319 beyin ölümü bildirimi yapılmış ve bunların sadece %25’inden organ bağış izni alınmıştır. Nüfusu 75 milyonu aşan ülkemizde beyin ölümü bildirim sayısı üzerinden bağış oranı, Batı ülkelerinin oldukça gerisindedir (Tablo 1.11). Yapılan çalışmalar, diyaliz hastalarında ölüm oranlarının genel

Cevap: Bu sayfada soru bulunmamaktadır.

11. Sınıf Fen Lisesi Biyoloji Ders Kitabı Cevapları Sayfa 194 Meb Yayınları ile ilgili aşağıda bulunan emojileri kullanarak duygularınızı belirtebilir aynı zamanda sosyal medyada paylaşarak bizlere katkıda bulunabilirsiniz.